Toen aan het einde van de ijstijd de machtige gletsjers van Noordwest Duitsland smolten, ontstonden smeltwatermeren.

In die open wateren vormde zich sediment waar oeverriet en andere rietachtigen konden groeien.

In de loop van de tijd hoopte zich dood plantenmateriaal onder water op, waar het slechts ten dele verteerde.

De turfvorming begon en het laagveen ontstond.
Vervolgens groeiden de lagen turf en de planten verloren het directe contact met het voedselrijke grondwater.

In dit zure, voedselarme milieu konden tot slot enkel nog veenmossen gedijen, die de hoofdrol bij het ontstaan van hoogveen speelden.

Bij veenmos groeien de planten aan de bovenkant telkens weer aan, terwijl de oudere mossen afsterven en naar beneden zinken.

Zo groeit de laag turf met een gemiddelde van 1 mm per jaar.